Lise 2'de sözel ve sayısal olarak ayrılmıştık.Bende büyük bir keyifle''Oh be sonunda matematikten kurtuldum''demiştim.Oldum olası sevmem kendisini o da beni sevmez zaten.Sözel bölümde de tarih,coğrafya,felsefe grubu dersleri vardı.Felsefe,felsefe tarihi,mantık,sosyoloji ve psikoloji dersleriyle Sokrates olma yolunda ilerleyecektik yani:)Ben de bu dersleri oldum olası hiç sevmezdim ve hep anlatılanlara muhalefet ederdim.Birgün öğretmen bir kitap getirdi sınıfa.Adı tabi ki de Sofi'nin Dünyası.Öğretmenimiz bayandı ve bana da gıcıktı anlayabiliyordum bunu.Tabi ki kurban olarak beni seçecekti.''Şimdi kitaba başlayalım.Gökşin al okumaya başla yüksek sesle''.Of ulan of başka adam mı yok memlekette yahu?Tamam ilkokulda okuma yarışlarında dereceye girmiş olabilirm,okumamda iyi olabilir ama banane kardeşim Sofi'nin balta girmemiş dünyasından.Kitapta maaşallah birisinin kafasına atsan bayıltacak cinsten hani.Kaç kişi o kitabı tek eliyle taşıyabilir bilmiyorum.Başladık okumaya Sofi'ye mektuplar geliyormuş da falanda filanda.Ya kardeşiiiiiiim banane Sofi'ye mektup geliyorsa,bana da mektup gelirdi bana niye kitap yazmadınız lan!Bak bak bak kitabın ana fikri de buymuş:)''İnsanlar dünyayı oldukları gibi kabullenmeyip var oluşlarını,kim olduklarını,neden ve nasıl yaşamaları hakkında düşünmelidir''(bu da ne demekse:)).Lan sanki benim milyon yurolarım var da işim gücüm yok başka.Dicem ki kendi kendime''Lan ben niye dünyada böyle yaşıyorum bi Sofi'nin kitabını alıyım hayatım kurtulsun:))Lan gedin lan işinize.Sofi sana sesleniyorum kızım duyuyon mu?Sen gel burada bir yaşa ondan sonra o mektupları paramparça edipte mektupları yazana''Ulan bi daha mektup yazarsan azını burnunu kırarım''demiyon mu bak:))Benim gibi düşünen ve ellerindeki Sofi kitaplarını parçalamayı düşünenler için mail adresimi verebilirim mail atın gelip büyük bir zevkle imha ediyim Sofi'yi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder