4 Nisan 2012 Çarşamba

Hey Gidi Günler...

Bazen aklıma küçüklüğüm geliyor ve küçüklüğümde yaşadığım şeyleri hatırladıkça gülmek geliyor içimden:)

*Annemin Yaramazlık Yaptığımda Elimi Sıkması:

Annemin elinden tutmama rağmen yaramazlık yapmayı severdim.Annem''Gökşin oğlum yaramazlık yapma düzgün yürü.Gökşin diyorum''.Bızzzzzzztttt!Ahhhh!Ya anne ya hü hüüüüü:)Evet gerçektende 220 olmasa da elektrik çarpmış gibi oluyordu:))

*Deterjanla Baloncuk Yapma:

Bunu belki de küçükken yapanların sayısı az değildir.Şimdide çocuklar yapıyor ama onlar şanslı.Çünkü artık oyuncakçılarda,kırtasiye gibi yerlerde bu iş için yapılmış küçük silindir kutucuklar var.İçinde de baloncuk yapmaya yarayan sıvı ve üfleme parçası.Ben maalesef o kadar şanslı değildim tabi ki:)80 li yıllarda nerden bulcaksın öyle birşeyi.O zaman ne yapmak lazımdı tabi ki de o zamanın süper deterjanları(hala da kullanılıyor tabi)Omo ve Alo(bu isimlerin bir açılımı var mı yoksa öylesine mi koymuşlar hala anlamışta değilim bu arada:)dan bir miktar alınırdı ve anneye çaktırmadan bir bardağın içine önce su sonra bardağın içindeki köpük miktarı gözlemlenerek iyice köpürene kadar Omo yada Alo(artık evde hangısı vardıysa,isteğe göre ikisi de varsa güzel bir karışımda yapılabilirdi tabi ki:)).Sonra nerden buluncaksa artık baloncuk yapmak için boru şeklinde bir parça.İşte eğlence bu ve herşey hazır:)Apartmanda en üst katta oturduğumuz için en üst kattan baloncuk yapıp o baloncuklar sağsalim yere kadar inecek mi diye kafayı uzatıp bakmakda pek keyifli oluyordu.Ama sonra birden:

-Gökşinnnnn!Gökşinnnnnnnn!Ses veriyo mu bak.
-Ne oldu ya!
-Ne yapıyosun balkonda.
-Ya bişey yapmıyom çocuklar arka bahçede top oynuyo onlara bakıyom(Yalana bak:))
-Ben şimdi geliyorum senin yanına şu işim bitsinde.Çabuk çık balkondan kapat kapıyı.
(Uykusuz'daki Fırat'la annesi gibi olmuşuz ya taaa o zamanlardan:)))

*Elim Sende:

Bu artık akşam olupta''Hadi çocuklar eve gelin artık hava karardı akşam oldu''sözünü duyduktan sonra apartman içerisinde evlere dağılmadan birbirimize pat küt vurmak yada dokunmak suretiyle oynadığımız bir oyundu.Ve eminim benim gibi çoğu kişide oynamıştır bu oyunu.Aslında bu oyun mu o da tartışılır tabi:)

-Elim sendeeeee!
-Vuramadın ki.
-Vurdum akıllım.
-Elim sendeeeee!
(Tam açık kapıdan eve koşturmak suretiyle girerken tabi ki de kim uğraşacak ayakkabıyı çıkartmakla.Ayakkabıyla doğru içeri.)
-Gökşinnnnnn!Ayakkabıyla içeri mi girdin şimdi geliyorum ben yanına:)))

*Merdivenden Uçma Hadisesi:

Bu olay,benim küçükken sanırım akrobatik bir hareket yapmak isterken bayılıp öbür tarafla bu taraf arasında kalmamdı:)Köydeydik ve köyde çok cocuk vardı benim gibi yaramaz.Tanıdık birinin evindeyiz ev ahşap ve iki katlı.Biz yanlış hatırlamıyorsam üç çocuktuk.Üst kattayız ve üst katta büyük olarak kimse yok.Evde de divanlar var ve bizde divandan divana atlamaca oynuyoruz:)Ve üst kata çıkan merdivenlerin hiçbir yerinde korkuluk yok tamamen açık heryeri.Bende nasıl olduysa tam merdivenlerin yanında bulunan boşluğa gelmişim ve arkam dönük.Ve salak gibi geri geri gidiyorum:)Piyuvvvvvv!!:))Teknelerden dalgıçların atlaması gibi kısa yoldan alt kata iniyorum:)Bayılıyorum.Tokatlar,kolonya falan(o kadar tokatı yiyince kendime gelmemde normaldi galiba:)Ayılınca da ilk dediğim şey ağlayarak:Anneeeee!Anneme gidicem:))(Ulan madem annene gitcektin ne geldin oraya dimi:)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder